"Səhvlərində müqavimət göstərməzlər" MÖVZUSU İLƏ ƏLAQƏLİ AYƏLƏR
Qovulmuş şeytandan Allaha sığınıram. Rəhman və Rəhim olan Allahın adı ilə.
Ancaq tövbə edib özlərini islah edənlər və (haqqı) bəyan edənlər bundan istisnadır. Çünki onların tövbələrini qəbul edərəm. Mən tövbələri qəbul edənəm, mərhəmətliyəm!
(Bəqərə surəsi, 160)
And olsun nəfsə, onu yaradıb surət verənə,
(Şəms surəsi, 7)
Ona şər və xeyir duyğularını ilham edənə (and olsun)!
(Şəms surəsi, 8)
Nəfsini günahdan təmizləyən nicat tapmışdır.
(Şəms surəsi, 9)
Nəfsini günaha batıran isə ziyana düşmüşdür.
(Şəms surəsi, 10)
Orada əsla namaz qılma! İlk gündən etibarən təqva üzərində qurulmuş məscidin (Dırar məscidinin) içində namaz qılmağın daha doğrudur. Orada paklanmağı sevən insanlar var. Allah pak olanları sevər.
(Tövbə surəsi, 108)
Onlardan əvvəl (Mədinədə) məskən salmış və iman qəlbinə yerləşmiş kimsələr (ənsar) hicrət edərək yanlarına gələnləri sevərlər. Onlara verilənlərə görə qəlbində bir həsəd duyğusu hiss etməz və özləri ehtiyac içində olsalar belə, (hicrət edənləri) özlərindən üstün tutarlar. Kim nəfsinin xəsisliyindən qorunarsa, onlar əsil nicat tapanlardır.
(Həşr surəsi, 9)
Kim etdiyi (bu) haqsız əməldən sonra tövbə edib özünü islah edərsə, şübhəsiz, Allah onun tövbəsini qəbul edər. Həqiqətən, Allah bağışlayandır, rəhmlidir.
(Maidə surəsi, 39)
Heç bir günahkar başqasının günahını daşımaz. Əgər (günah) yükü ağır olan kəs onu daşımaq üçün (başqasını) çağırsa, (çağırılan kimsə onun) yaxın qohumu olsa belə, o yükdən heç bir şeyi alıb daşımaz. Sən yalnız görmədikləri halda Rəbbindən qorxanları və namaz qılanları xəbərdar edə bilərsən. Kim təmizlənərsə, yalnız özü üçün təmizlənmiş olar. Axır dönüş Allahadır.
(Fatir surəsi, 18)
Şübhəsiz, İbrahim də onun davamçılarından idi.
(Saffat surəsi, 83)
Bir zaman o, Rəbbinin hüzuruna təmiz bir qəlblə gəlmişdi.
(Saffat surəsi, 84)
O (müttəqilər) ki, bir günah işlədikləri, yaxud özlərinə zülm etdikləri zaman Allahı yada salıb günahlarının bağışlanmasını istəyərlər. Günahları Allahdan başqa kim bağışlaya bilər? Onlar etdikləri əməllərdə (günahlarda) biləbilə israr etməzlər.
(Ali İmran surəsi, 135)